In a letter to the State Secretary of Finance, Hans Vijlbrief, the AmCham Tax Committee has asked for attention for the fiscal problems arising from the COVID-19 outbreak. In particular, this concerns issues relating to the so-called international workers who, as a result of the COVID-19 epidemic, must necessarily remain in our country longer than initially foreseen.
AmCham proposes to clarify by means of a general policy rule that stranded international employees do not lead to a permanent establishment in our country, as long as the COVID-19 epidemic continues.
A copy of the letter (in Dutch) is available below.
Amsterdam, 15 april 2020
Geachte heer Vijlbrief,
Met veel waardering hebben de leden van AmCham kennis genomen van de diverse maatregelen ter verlichting van liquiditeitsprobleem bij het (internationale) bedrijfsleven veroorzaakt door de COVID-19 epidemie. Dat deze maatregelen, indien nodig, reeds op korte termijn worden bijgesteld, verfijnd en/of uitgebreid toont de daadkracht en betrokkenheid van de regering. Ook onder deze moeilijke omstandigheden laat Nederland zich zien als een land met aandacht voor het ondernemersklimaat.
Uit meldingen van diverse leden van de AmCham blijkt dat de COVID-19 epidemie ook fiscale problemen oplevert voor bedrijven, los van de liquiditeitspositie. Het betreft met name vraagstukken inzake zogenaamde internationale werknemers die, als gevolg van de COVID-19 epidemie, noodzakelijkerwijs langer dan initieel voorzien in ons land moeten blijven. Bijvoorbeeld omdat het land van herkomst de grens heeft gesloten, het vliegverkeer naar de bestemming van herkomst is opgeschort of wellicht om andere redenen in Nederland moet blijven. De vraag komt op of de buitenlandse werkgever van die werknemer, als gevolg van de langer dan voorziene initiele termijn, in Nederland nu een zogenaamde "vaste inrichting" in aanmerking moet nemen.
Zo ja, dan wordt de buitenlandse werkgever in Nederland vennootschapsbelastingplichtig voor de winst die aan de activiteiten van de - gestrande - werknemer moet worden toegerekend. Voorts zal, per direct, Nederlandse loonbelasting moeten worden ingehouden ter zake van het salaris van die werknemer, en wordt deze ook belastingplichtig voor de inkomstenbelasting. Kortom: vele onvoorziene fiscale gevolgen resulteren als de langer durende aanwezigheid van deze werknemer zouden leiden tot een "vaste inrichting".
Sinds 1 januari 2020 loopt de vaste inrichting analyse via de regels van artikel 3 Wet op de vennootschapsbelasting 1969 ("Vpb"). Is de gestrande werknemer uitgezonden door een werkgever in een verdragsland, dan gelden de definities van het desbetreffende verdrag om te bepalen of er sprake is van een vaste inrichting. Bij afwezigheid van een verdrag is de definitie van artikel 3, paragraaf 4(b) Vpb van toepassing. Er moet sprake zijn van een "vaste" bedrijfsinrichting, etc. etc.
Het OECD secretariaat heeft eerder deze maand enige richtlijnen uitgevaardigd over de gevolgen van COVID-19 op belastingverdragen. Daarin komt onder andere aan de orde de vraag of er, als gevolg van gewijzigde thuiswerkomstandigheden, een vaste inrichting tot stand komt in het land van de thuiswerker. Het secretariaat merkt op:
In the view of the OECD Secretariat, to the extent that this does not become the new norm over time, this result would be unlikely due to the exceptional and temporary nature of the change in the employee’s location. The same result is expected in relation to the temporary conclusion of contracts in the home of employees or agents because of the COVID-19 crisis.
Overwegende de uitzonderlijke situatie van gestrande internationale werknemers in ons land, de naar verwachting marginale opbrengst, en de grote last die een individuele evaluatie van al deze gevallen met zich brengt voor de Belastingdienst, stelt AmCham voor middels een algemene beleidsregel te verduidelijken dat gestrande internationale werknemers in ons land niet leiden tot een vaste inrichting, zo lang de COVID-19 epidemie voortduurt.
Hoogachtend,
A.C. van der Linde,
Chair, Tax Committee
